اکزمای دست

مقدمه

خشکی و التهاب پوست که به آن اکزما، درماتيت و يا سودا می گويند و می تواند دلايل زيادی داشته باشد ولی آنچه را که می توان به آن نسبت داد دو مورد است: آسيب به دليل تماس با مواد خارجی و استعداد سرشتی.

اکزمای دست بسيار شايع است که در اول بصورت زبری و خشکی دست ها شروع و به ضايعات قرمز رنگ و ملتهب و پوسته پوسته شدن که همراه با خارش است می انجامد. عوامل زيادی است که می توانند به پوست دست آسيب برسانند. تماس مکرر با آب و هوای خشک، صابون ها، مواد پاک کننده، پودرهای رختشوئی، حلال ها، مواد شيميائی، دستکش های لاستيکی و حتی مواد بکار رفته در کرم ها و فراورده های آرايشی-بهداشتی می توانند اکزمای دست ايجاد کنند.

وقتی پوست قرمز و خشک شده، حتی مواد بی ضرری مانند آب هم می تواند موجب تحريک بيشتر پوست و بدتر شدن ضايعه شود. مشاوره با پزشک متخصص و پيدا کردن ماده تحريک زا بسيار مهم است. کمتر کردن تماس با ماده محرک باعث کمتر شدن مشکل پوست شما می گردد.

زمينه پيدايش واکنش های حساسيت پوستی، معمولاْ از پدر و مادر شما به ارث می رسد. افرادی که استعداد ژنتيکی به اين واکنش ها را دارند می توان در خانواده و يا فاميل آنها سابقه حساسيت فصلی (تب يونجه)، آسم، قند خون و يا بيماريهای غده تيروئيد را پيدا کرد. اين افراد حتی ممکن است به بعضی مواد غذائی هم حساسيت نشان دهند. افراد مستعد در تماس با موادی که افراد غير مستعد به آن حساسيت نشان نمی دهند؛ دچار حساسيت شوند. 

تشخيص اکزمای دست

تشخيص را خود بيمار می دهد ولی پزشک موظف به پيدا کردن علل حساسيت است. پزشک از شما سئوالاتی می کند که در پيدا کردن علت اکزما کمک کننده است و گاهاْ برای پيدا کردن علت اينکه اين نوع حساسيت به دليل تماس با مواد است و يا استعداد ژنتيکی نيز وجود دارد، مجبور به انجام بعضی تست ها و نمونه برداری نيز می شود.

درمان

بسته به درجه حساسيت و ضايعات پوستی شما مجموعای از روش ها بکار می رود. گاهی با تجويز کرمهای چرب کننده و گاهی مجبور به تجويز آنتی بيوتيکی خوراکی نيز می شود. بطور ساده می توان اکزمای دست را به يک کرم چرب کننده تا مصرف کرمهای کورتون دار و آنتی بيوتيک و داروهای ضد حساسيت خوراکی درمان نمود و اينکه با اين وضعيت دست شما چه چيزی مناسب است بستگی به گسترش، شدت و طول زمان درگيری دست شما دارد. و همچنين استعداد ژنتيکی نيز می تواند در تجويز داروهای درمانی شما نقش داشته باشد.

پيشگيری

جهت جلوگيری از آسيب رسيدن به پوست دست های کارهای زيادی می توان انجام داد: * با پوشيدن دستکش می توان دست ها را در برابر صابون ها، پاک کننده ها و ساير مواد شيميائی مراقبت کرد. بهتر است زير دستکش لاستيکی از دستکش نخی استفاده نمود. چون لاستيک نيز می تواند حساسيت زا باشد. داخل دستکش کاملاْ خشک باشد. از دستکش های سوراخ شده استفاده نکنيد. * در مواقع تا کردن لباس، پاک کردن سبزی، گرفتن آب ليمو و تهيه رب گوجه فرنگی از دستکش نخی استفاده کنيد. * دست ها را با آب ولرم بشوئيد (آب گرم و سرد به دست شما آسيب می رساند) و در صورت لزوم از صابون های حاوی گليسرين استفاده کنيد. از دست زدن به صابون های مايع شديداْ خودداری کنيد. بعد از شستشوی دست از کرم های مرطوب کننده و چرب کننده استفاده نمائيد. * هيچ موقع نبايد دست شما خشک باشد و در صورت لزوم متناوباْ از کرمهای مرطوب کننده در طول روز استفاده کنيد. * درمان را کامل کنيد و در صورت لزوم با پزشک خود مشاوره کنيد. در صورتی که دوباره با مواد قبلی تماس داشته باشيد و يا نکات پيشگيری را رعايت نکنيد، اکزمای دست شما عود خواهد کرد و دوباره نياز به درمان خواهيد داشت.